Можеби ќе ви звучи чудно, но повремените напади на бес кај малите деца придружени со врискање и одбивање на послушност се всушност нормална појава и не значи ништо лошо. Бурните реакции и своеглавоста се важни и неизоставни чекори во процесот на осамостојување на детето. Малото дете има потреба да ги изрази своите потреби и негодувања, меѓутоа заради недоволно развиените говорни способности, тоа сеуште неможе да го направи со зборови.
На двегодишна возраст децата не умеат да ги контролираат своите чувства, па често можат
да ги ослободат поинтензивно. Овие чувства во конбинација со незадоволството кое го предизвикало, резултираат токму со напад на бес. На оваа возраст децата сеуште не се способни да рамислуваат рационално, па ако ги прекинете во некоја активност ( на пример ако цртаат и вие ги викнете за да ручаат) може лесно да се налутат. иако цртањето можеби не ви се чини толку важно, за детето тоа во моментот е најважната работа во која ужива, а вие сте го прекинале. Секогаш имајте на ум дека се работи за нормална фаза од менталниот развој на детето, која наскоро ќе ја надмине. Испадите на бес сo плачење, удирање, фрлање на под и врескање обично се јавуваат околу 18 месец од живото и можат да траат се до претшколска возраст имаат и различни причини за лутење. Без разлика на возраста и интензитетот на детската реакција, најважно се вашата смирености методите со кои ги третирате различните однесувања.
Нема коментари:
Објави коментар